Son Akşam Yemeğinin Sırları | Tablonun gizli anlamının çözülmesi

Leonardo Da Vinci'nin sayılara olan hayranlığını duymuştuk. Burada belirli sayılar, özellikle de üç ve dört, sembolik bir anlam kazanır. Havariler, İsa merkezde olmak üzere üçlü gruplar halinde toplanmıştır. İsa'nın arkasında üç pencere vardır ve figürü masayla bir üçgen oluşturur. Bu üçlü kullanım Hıristiyanlıktaki Kutsal Üçlü'ye (Baba, Oğul ve Kutsal Ruh) bir göndermedir. Dörtlüler dört müjdeciyi simgelemektedir. Havariler dört grup halinde oturur, duvarlar aralarında üç boşluk bulunan dört duvar halısı seti içerir. Sayıların bu karşılıklı etkileşimi ilahi olan (Tanrı) ile dünyevi olan (insanlar) arasındaki bağlantıyı temsil ediyor olabilir.

Sanat ve Matematik arasındaki gizemli dans Da Vinci'nin 3'ler ve 4'lere olan takıntısıyla bitmiyor! Tablonun yorumu, bir tablo, merkezi bir figür, iki yan duvar, üç pencere ve üçlü olarak düzenlenmiş figürler içeren Fibonacci serisiyle uyumlu olabilir. Ama iş burada bitmiyor; hayır, Fibonacci ruhu daha da derinlere iniyor. Beş figür grubu, duvarlarda sekiz panel, sekiz masa ayağı ve toplam 13 bireysel figür bulunmaktadır.

Dökülen tuzun kötü şans getirdiğine dair batıl inancı hiç duydunuz mu? Son Akşam Yemeği'ninsırlarından biri de ilginç bir anın ortaya çıkmasıdır: Mesih ve havarileri, uzak bir anının hayaletleri gibi zamanda donmuş bir halde bir araya gelmişlerdir. Aralarında Yahuda İskariyot da vardır ve varlığı kutsal topluluğun ortasında gölgeli bir figür olarak durmaktadır. Ve orada, hemen yanında, masanın üzerine kader tohumları gibi saçılmış dökülmüş tuz yatıyor. Bunun ne anlama geldiğini biliyoruz: ihanet geliyor.

Nar her zaman kötü haberdir, değil mi? Ama hayır, bu Persephone'nin tohumu yemesi ve kaderini yeraltı dünyasında yaşamak üzere mühürlemesiyle ilgili değil. Son Akşam Yemeği'nde masanın üzerinde tasvir edilen nar sembolik bir öneme sahiptir. Narın olgunlaşmış çekirdeklerinin İsa'nın insanlığı kurtarmak için akıttığı kan damlalarını sembolize ettiğine inanılır ve yaklaşan çarmıha gerilme kurban niteliğini vurgular.

Son Akşam Yemeği'nde ihanet edenin kendisinden daha büyük bir sır nedir? Yahuda, 'ruhun hareketini' simgeleyen, gölgelerle örtülü, gizli bir yüze sahip tek Havari'dir. Biri ekmeğe uzanan, diğeri para kesesini kavrayan elleri, İsa'ya ihanet etmesindeki ikili rolünü simgelemektedir.

Dan Brown'ın romanı Da Vinci Şifresi İsa'nın sağındaki figürün Havari Yuhanna değil Mecdelli Meryem olduğu teorisini popüler hale getirmiştir. Savunucuları figürün uzun saçlarına ve sözde kadınsı özelliklerine işaret etmektedir. Ancak sanat tarihçileri bu iddiayı büyük ölçüde reddederek, figürün Rönesans sanatı ve Da Vinci'nin diğer eserlerinde yaygın olduğu üzere, genç ve çift cinsiyetli bir şekilde tasvir edilen John olduğunu belirtmektedir.
Sanatsal geleneklerin ötesinde, Mecdelli Meryem'in Son Akşam Yemeği'nde bulunmasının olası olmadığına dair birkaç ikna edici neden vardır. Dört İncil de Son Akşam Yemeği'ne katılanları tasvir eder ve Mecdelli Meryem bu kişiler arasında yer almaz. Ve Rönesans sanatı, dönemin toplumsal ve dini hiyerarşilerini yansıtacak şekilde, önde gelen dini rollerde genellikle erkek figürleri tercih etmiştir.

Bilgisayar analisti Slavisa Pesci'ye göre, yüksek teknolojiyle yaptığı analizde Leonardo'nun başyapıtı içinde başka bir tabloya rastladı. Resmi çevirip orijinalinin üzerine yerleştirdikten sonra, kucağında bebek tutan bir kadın tasviri bulduğunu iddia etti. Pesci ayrıca masanın ucunda bir Tapınak Şövalyesi'nin varlığını iddia ederek Kutsal Kase ile bağlantılarını ima ediyor. Ayrıca İsa'nın önünde bir kadeh olduğunu öne sürüyor ve hatta resmin merkezinde Da Vinci'nin otoportresini görüyor. Pesci'nin teorisi internette bir çılgınlığı ateşledi ve ortaya atılmasından kısa bir süre sonra çok sayıda Da Vinci web sitesini çökertti. Bazıları Pesci'nin iddialarını reddederken, diğerleri ikonik sanat eserindeki gizli anlamlar olasılığıyla merak uyandırmaya devam ediyor.

Sanat dünyasını sarsan popüler ve kışkırtıcı bir teori, Van Gogh'un kendi tablosuna bir saygı duruşu sakladığını söylüyor. Görünüşe göre Vincent van Gogh, Leonardo Da Vinci'nin Son Akşam Yemeği (1495-98) tablosuna bir övgüyü ünlü eseri Café Terrace at Night'ın (1888) içine gizlemiştir. Daha yakından incelendiğinde, resimde 12 kişinin arasında uzun saçlı merkezi bir figür ve gölgeler arasında kaybolan yalnız bir figür görülmektedir.

Da Vinci'nin eserlerini 15 yıl boyunca inceleyen bir İtalyan mucit ve sanat uzmanı, Leonardo Da Vinci'nin Son Akşam Yemeği adlı eserinin İsa'nın ölümlü olduğunu ima eden gizli bir mesaj içerdiğini öne sürüyor. İsa ve 12 takipçisini haleli azizler olarak tasvir eden diğer resimlerin aksine Da Vinci'nin yorumu öne çıkmaktadır. Araştırmacıya göre halelerin olmaması, Da Vinci'nin İsa'yı sıradan bir insan olarak resmetme niyetini gösteriyor.

Leonardo Da Vinci'nin resimlerinde havarilerin yüzleri için gerçek insanları model olarak kullandığına inanılmaktadır. Efsaneye göre, İsa'ya ihanetiyle ünlü soldan dördüncü figür olan Judas'ın yüzü için Milanolu suçlulardan ilham almıştır. Hatta Da Vinci'nin duvar resminde kendi suretine de yer verdiği ve kendisini Aziz Küçük James olarak tasvir ettiği yönünde spekülasyonlar bile var.

İşte size korkutucu küçük bir sır: Sahnenin tersine çevrilmiş veya yansıtılmış hali olan ayna görüntüsü, çok ürkütücü bazı görüntüler görüntüle. Havarilerin çoğu iskelete ya da at ve köpek gibi hayvanlara benzemektedir. İsa'nın kendisi bir keçi ya da iki boynuzu olan bir tür yaratık gibi görünür. Bazıları bunun resimdeki Satanik bir ipucu olduğuna inanıyor.